вы́круціць, выкру́чваць

1. áusschrauben vt; heráusdrehen vt;

2. (бялізну і г. д.) áus(w)ríngen* vt (рукамі); schléudern vt (цэнтрыфугай);

3. (высвідраваць) áusbohren vt;

4. разм. (пашкодзіць):

вы́круціць нагу́ sich (D) das Bein verrénken [verknáksen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áusrenken

vt звіхну́ць, вы́віхнуць, вы́круціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verstáuchen

vt мед. вы́віхнуць, вы́круціць, пацягну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wrest

[rest]

1.

v.t.

1) крутану́ць, вы́круціць, вы́рваць сі́лаю

2) Figur. выкрыўля́ць, скажа́ць

2.

n.

1) выкру́чваньне n.

2) ключ (для нала́джваньня піяні́на, цымба́лаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)