вы́значаны

1. bestímmt; féstgelegt, féstgesetzt;

2. гл. вызначыцца, вызначыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

своечасо́ва прысл., своечасо́вы réchtzeitig, zéitgerecht, zur réchten Zeit; termíngemäß, termíngerecht (у вызначаны тэрмін)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réchtzeitig

1. a своечасо́вы

2. adv своечасо́ва, у вы́значаны тэ́рмін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

determinate

[dɪˈtɜ:rmɪnət]

adj.

1) вы́значаны, акрэ́сьлены; азна́чаны

2) усталява́ны

a determinate rule — усталява́нае пра́віла

3) пава́жны, станаўкі́, рашу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

settled

[ˈsetəld]

adj.

1) асе́лы

2) засе́лены

a densely settled region — гу́ста засе́леная мясцо́васьць

3) усталява́ны, вы́значаны (пара́дак, да́та, цана́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

definite

[ˈdefənət]

adj.

1) выра́зны, я́сны, дакла́дны

definite proof — выра́зны до́каз

definite answer — я́сны адка́з

2) вы́значаны, акрэ́сьлены

3) азнача́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bestímmt

1.

a

1) вы́значаны, пэўны, прызна́чаны

2.

adv пэўна, бясспрэ́чна

ganz ~ — абавязко́ва

aufs Bestímmteste — катэгары́чна, са́мым рашу́чым чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вызнача́ць, вы́значыць

1. (высветліць невядомае) ergründen vt, klárstellen аддз. vt, (áuf)klären vt, ins Réine bríngen*;

2. (устанавіць) bestímmen vt, féststellen аддз. vt;

вы́значыць тэ́рмін die Frist bestímmen;

вы́значыць узро́ст das Álter (áb)schätzen;

3. (абумовіць) bedíngen vt, hervórrufen* vt;

вы́значаны bedíngt (чым-н. durch A);

вы́значаны ча́сам zéitbedingt;

4. (абазначыць) markíeren vt, kénntlich máchen (чым-н. durch A);

5. (вынесці рашэнне, пастанову) beschlíeßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

definitive

[dɪˈfɪnətɪv]

adj.

1) заклю́чны; канча́льны, канчатко́вы

definitive word — канчатко́вае, апо́шняе сло́ва

2)

а) азнача́льны

б) устано́ўлены, вы́значаны

3) найбо́льш по́ўны або́ вераго́дны

a definitive edition — найбо́льш по́ўнае выда́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appoint

[əˈpɔɪnt]

v.t.

1) прызнача́ць

2) усталёўваць, вызнача́ць

A day was appointed for a meeting — Быў вы́значаны дзень на сход

3) аснашча́ць, забясьпе́чваць

well (badly) appointed — до́бра (бла́га) асна́шчаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)