bestímmt
1.
a
1) вы́значаны, пэўны, прызна́чаны
2.
adv пэўна, бясспрэ́чна
ganz ~ — абавязко́ва
aufs Bestímmteste — катэгары́чна, са́мым рашу́чым чы́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)