выдзёўбваць, вы́дзеўбці

1. mit dem Schnbel ushaken, uspicken vt;

2. (здзяўбаць усё) lles ufpicken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

höhlen

vt выдзёўбваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rffeln

vt тэх. гафрырава́ць; выдзёўбваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usstemmen

vt выдзёўбвацьо́латам, стаме́скай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mißeln

vt высяка́ць (разцом), выдзёўбваць; абсяка́ць зубі́лам; дзяўбці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ushöhlen

vt

1) выдзёўбваць; выяда́ць

2) перан. пазбаўля́ць зме́сту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hollow

[ˈhɑ:loʊ]

1.

adj.

1) пусты́, паро́жны, паро́жні

hollow tree — дуплі́стае дрэ́ва

2) глухі́ (пра го́лас, стогн)

3) няшчы́ры, хлусьлі́вы (абяца́ньні); пусты́, непава́жны

4) упа́лы (пра шчо́кі), запа́лы (пра во́чы)

5) гало́дны; худы́

2.

n.

1) пусто́е ме́сца; запа́дзіна, я́міна f.; выбо́іна f. (на даро́зе); дупло́ n. (у дрэ́ве)

2) лагчы́на f., лог -у m.

3.

v.t.

выдзёўбваць (дзі́рку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

peck

I [pek]

n.

1) ме́ра ёмістасьці 1/4 бу́шаля (каля́ 9 л.)

2) шмат, мно́ства n.; ку́ча f., бе́зьліч

a peck of trouble — бе́зьліч турбо́таў

II [pek]

1.

v.

1) дзяўбці́, дзяўба́ць, дзёўбаць (дзю́бай)

A hen pecks corn — Ку́рыца дзяўбе́ кукуру́зу

2) выдзёўбваць (дзі́рку)

3) informal ма́ла, неахво́тна е́сьці

4) informal цмо́кнуць pf. (пацалава́ць сьпе́хам)

2.

n.

1) уда́р дзю́бай, дзяўбо́к -ка́ m.

2) вы́дзяўблены знак ці дзі́рка

3) informal цмо́кненьне, лёгкі пацалу́нак насьпе́х

- peck at

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stmmen

1.

vt

1) выдзёўбваць (стамескай і г.д.)

2) упіра́цца

die Bine ggen den Bden ~ — упіра́цца нага́мі ў зямэ́р

die rme in die Siten ~ — узя́цца ў бо́кі

3) падпіра́ць (сцяну і г.д.)

4) спарт. вы́ціснуць (вагу)

2.

(sich)

1.

(an, auf, gegen A) упіра́цца (у што-н.)

sich auf die llenbogen ~ — аблакаці́цца, абапіра́цца лакця́мі (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)