выда́тнік м.

1. béster Schüler [Studént];

кру́глы выда́тнік béster Schüler, der in állen Fächern «sehr gut» hat;

2. (на прадпрыемстве) béster Árbeiter;

значо́к выда́тніка Léistungsabzeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Músterschüler

m -s, - выда́тнік, узо́рны [пры́кладны] ву́чань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béststudent

m -en, -en студэ́нт-выда́тнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)