charcoal

[ˈtʃɑ:rkoʊl]

1.

n.

1) ву́галь -ю m. (драўня́ны), pl. ву́глі, ву́галі, coll. вуго́льле n.

2) ву́гальны алаві́к, ву́галь для малява́ньня

2.

v.i.

піса́ць або́ малява́ць ву́галем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паварушы́ць bewégen vt; rühren vt;

паварушы́ць губа́мі die Líppen bewégen;

паварушы́ць вуглі́ ў пе́чы die Kóhlen schüren;

◊ па́льцам не паварушы́ць kéinen Fínger (dabéi, dafür) rühren;

паварушы́ць мазга́мі séinen Verstánd ánstrengen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узвару́шваць, узварушы́ць

1. (растрывожыць, разварушыць) be¦únruhigen vt, stören vt (патрывожыць); áufregen vt, in Sórge [in Únruhe] versétzen (усхваляваць);

2. перан (страсянуць) áufrütteln vt, wáchrufen* аддз vt, wáchrütteln аддз vt;

3. (раскопваць) áufstören vt (мурашнік); schüren vt (вуглі);

4. (прывесці ў pyx) áufrütteln vt; in Bewégung bríngen* auf die Béine bríngen*, belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)