бяссі́льны

1. (вельмі слабы) kráftlos, schwach;

2. перан. (няздольны, бездапаможны) máchtlos, óhnmächtig, hílflos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бездапамо́жны hílflos; schwach (слабы); óhnmächtig (бяссільны); únbeholfen (няспрытны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kráftlos

a бяссі́льны, змардава́ны, знясі́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impotént

a бяссі́льны, няздо́льны; мед. імпатэ́нтны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entkräftet

a знямо́жаны, бяссі́льны, пазба́ўлены сіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

óhnmächtig

a

1) бяссі́льны

2) у непрыто́мнасці

~ wérden — стра́ціць прыто́мнасць, самле́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únvermögend

a

1) бяссі́льны, слабы́, нямо́глы

2) бе́дны, незамо́жны

3) мед. імпатэ́нтны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

máchtlos

a бяссі́льны, безабаро́нны, безула́дны

j-m, éiner Sáche (D) gegenü- ber ~ sein — быць бяссі́льным [слабы́м] супро́ць каго́-н., чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)