бялі́лы мн

1. (белая фарба) wéiße Fárbe;

свінцо́выя бялі́лы Bléiweiß n;

цы́нкавыя бялі́лы Zínkweiß n - і -es;

2. (для твару) wéiße Schmínke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zínkweiß

n -es цы́нкавыя бялі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Weiß

n -es, - бе́лы ко́лер; бе́лая фа́рба, бялі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

свінцо́вы Blei-, bléiern; bléigrau, bléifarben (пра колер);

свінцо́вы бляск мін Bléiglanz m -es;

свінцо́выя бялі́лы хім Bléiweiß n -es;

свінцо́выя во́блакі bléigraue [bléierne, bléifarbene] Wólken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)