бязбо́жнік м.

1. Góttlose (sub) m -n, -n, Athe¦íst m -en, -en

2. разм. лаянк, пагард. Kétzer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Atheíst

m -en, -en атэі́ст, бязбо́жнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréidenker

m -s, - вальнаду́мец; бязбо́жнік, атэі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

atheist

[ˈeɪӨiɪst]

n.

бязбо́жнік -а m., бязбо́жніца f.; атэі́ст -а m., атэі́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Góttlose

sub m, f -n, -n бязбо́жнік, -ніца; атэі́ст, -ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

infidel

[ˈɪnfɪdəl]

1.

n.

бязбо́жнік -а m., бязбо́жніца f.; атэі́ст -а m.; няве́рны -ага m., няве́рная f.

2.

adj.

1) бязбо́жніцкі, атэісты́чны

2) няве́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)