бунта́р м Rebéll m -en, -en, Áufrührer m -s, Áufständische (sub) m -n, -n (паўстанец)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бунтаўні́к м, бунтаўшчы́к (пагард) м гл бунтар

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rebéll

m -en, -en бунта́р, паўста́нец, інсурге́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rioter

[ˈraɪətər]

n.

бунта́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mutineer

[,mju:tənˈɪr]

n.

бунта́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insurgent

[ɪnˈsɜ:rdʒənt]

n.

паўста́нец -ца m., бунта́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

firebrand

[ˈfaɪrbrænd]

n.

1) ахо́пленая полымем галаве́шка

2) бунта́р -а́ m., баламу́т, інтрыга́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

malcontent

[,mælkənˈtent]

1.

adj.

незадаво́лены; неспако́йны; бунта́рскі, бунта́рны

2.

n.

незадаво́лены чалаве́к; бунта́р -а́ m., бунта́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dissenter

[dɪˈsentər]

n.

1) дысыдэ́нт, апазыцыянэ́р -а m.

2) рэлігі́йны сэкта́нт, раско́льнік -а m.

3) бунта́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebel

1. [ˈrebəl]

n.

1) паўста́нец -ца m., паўста́нка f.

2) бунта́р -а́ m., бунта́рка f., бунтаўні́к -а́ m., бунтаўні́ца f.

2.

adj.

1) бунта́рскі

2) бунта́рны, паўста́нцкі

3. [rɪˈbel]

v.i., (-ll-)

1) бунтава́ць (-ца)

2) паўстава́ць

•

- Rebel

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)