бры́дзіць

1. разм. (псаваць выгляд) entstéllen vt, verúnstalten vt;

2. разм. (пэцкаць) beschmíeren vt, beschmútzen vt; besúdeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

deface

[dɪˈfeɪs]

v.t.

1) псава́ць вы́гляд, бры́дзіць

2) рабі́ць неразбо́рлівым, нечытэ́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deform

[dɪˈfɔrm]

v.t.

1) дэфармава́ць, псава́ць фо́рму

2) га́дзіць, бры́дзіць; няве́чыць, кале́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паску́дзіць

1. (брыдзіць) besúdeln vt, beschmútzen vt;

2. (псаваць) verpfúschen vt, verdérben* vt;

3. перан. (рабіць ганебныя ўчынкі) geméin hándeln, Geméinheiten begéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)