блішча́сты разм. glänzend; stráhlend; fúnkelnd (які зіхаціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gléißend

бліску́чы, блішча́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

aglitter

[əˈglɪtər]

1.

adv.

у бля́ску, у зьзя́ньні

2.

adj.

бліску́чы, блішча́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glittering

[ˈglɪtərɪŋ]

1.

adj.

бліску́чы, блішча́сты; зіхатлі́вы, зіхо́ткі, асьляпля́льны

2.

n.

зьзя́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lustrous

[ˈlʌstrəs]

adj.

1) блішча́сты, бліску́чы

2) глянцаві́ты

3) Figur. сьве́тлы; выда́тны; надзвыча́йны, бліску́чы (пра дасягне́ньні, кар’е́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oily

[ˈɔɪli]

adj.

1) але́йны

2) але́істы; блішча́сты, гля́нцавы (пра ліст); сьлі́зкі

3) тлу́сты (пра валасы́); масьляні́сты

4) ма́сьлены, саладжа́вы, лі́сьлівы

an oily smile — ма́сьленая ўсьме́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)