блы́тацца

1. sich verwírren, in Verwírrung geráten*, durcheinánder géhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загаво́рвацца разм.

1. (занадта доўга гаварыць) sich verpláudern;

2. (блытацца ў маўленні) wírre [írre] Réden führen, írreréden аддз. vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

thicken

[ˈӨɪkən]

1.

v.t.

згушча́ць

2.

v.i.

1) згушча́цца, згуса́ць

2) гусьце́ць

3) Figur. блы́тацца, ускладня́цца

The plot thickens — Фа́була ўскладня́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flounder

I [ˈflaʊndər]

1.

v.i.

1) валту́зіцца, бо́рсацца (у сьне́зе, бало́це); брысьці́

to flounder in the deep snow drifts — брысьці́ праз высо́кія гу́рбы сьне́гу

2) блы́тацца, рабі́ць памы́лкі (у сьпе́ве, прамо́ве)

2.

n.

валтузьня́ f., валту́жаньне, бо́рсаньне n.

II [ˈflaʊndər]

n., pl. -ders or coll. flounder

ка́мбала f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мяша́цца

1. (змешвацца з чым-н.) sich vermíschen;

мяша́цца з нато́ўпам in der Ménge verschwínden* [úntertauchen];

2. (блытацца) in Únordnung geráten*; sich verwíckeln;

3. перан. разм. (умешвацца ў што-н.) sich éinmischen;

мяша́цца ў чужыя спра́вы sich in frémde Ángelegenheiten (éin)míschen;

мяша́цца ў чужу́ю гаво́рку sich in ein frémdes Gespräch éinmischen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mat

I [mæt]

1.

n.

1) дывано́к -ка́ m., раго́жка, раго́жа f.; цыно́ўка f.

2) падста́ўка, падкла́дка, падсьці́лка (пад мі́сы, тале́ркі і гд)

3) матра́с -а m.; мат -а m

4) кардо́нная ра́мка для малю́нкаў, зды́мкаў, паспарту́ n., indecl.

2.

v.t. (-tt-)

1) сла́ць, засьціла́ць, падклада́ць падсьці́лку, кла́сьці цыно́ўку

2) кудла́ціцца, блы́тацца (пра валасы́)

II [mæt]

1.

adj.

1) ма́тавы, небліску́чы

2) нягла́дкі

2.

n.

ма́тавая апрацо́ўка, паве́рхня або́ фа́рба

3.

v.t.

рабі́ць ма́тавым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нага́ ж.

1. анат. Fuß m -es, Füße (ступня); Bein n -(e)s, -e (нага вышэй ступні);

2. (мэблі і пад.) Fuß m, Bein n;

◊

ісці́ ў нагу́ з кім-н. mit j-m Schritt hálten*;

паста́віць на но́гі каго-н. j-n wíeder auf die Béine bríngen*;

падня́ць усі́х на но́гі разм. álle áufscheuchen;

паста́віць усё на но́гі álle Hébel in Bewégung sétzen;

жыць на шыро́кую нагу́ auf gróßem Fuß(e) lében;

ні наго́й да каго-н. разм. kéinen Fuß in j-s Haus setzen;

уста́ць з ле́вай нагі́ разм. mit dem línken Bein zu¦érst áufstehen*;

стая́ць адно́й наго́й у магі́ле разм. mit éinem Fuß [Bein] im Grábe stehen*;

працягну́ць но́гі álle víere von sich strécken;

з усі́х ног разм. so schnell ich kann [du kannst, er kann usw.];

дай Бог [Бо́жа] но́гі ≅ die Béine in die Hand néhmen*;

кача́цца ў нага́х у каго-н. j-n kníefällig bítten*;

сяда́й! У нага́х пра́ўды няма́ setz dich! Stéhen macht nicht klüger;

блы́тацца пад нага́мі beim Géhen im Wége sein;

кульга́ць на абе́дзве нагі́ auf béiden Béinen hínken; перан. (пра справу) nur schlecht und stóckend vórwärts géhen*;

дурна́я галава́ нага́м спако́ю не дае́ ≅ was man nicht im Kópf hat, muss man in den Béinen háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)