бесталко́вы

1. (незразумелы) verständnislos, únverständig, stúmpfsinnig, schwer von Begríff, begríffstutzig;

2. (няскладны, бязладны) wirr, únverständlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

goofy

[ˈgu:fi]

adj.

дурнава́ты, бесталко́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verständnislos

a няке́млівы, бесталко́вы, няця́млівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бязглу́зды

1. (неразумны, бесталковы) verständnislos, begríffsstutzig, stúmpfsinnig;

2. (пазбаўлены сэнсу, недарэчны) wirr, únverständlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

läppisch

a

1) по́шлы

2) недарэ́чны, бесталко́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wírrkopf

m -(e)s, -köpfe бесталко́вы чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tölpelhaft, tölpisch

a

1) нязгра́бны, непаваро́тлівы

2) бесталко́вы, няке́млівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

imbecile

[ˈɪmbəsəl]

1.

n.

1) недаразьві́ты чалаве́к

2) ду́рань -ня m.

2.

adj.

1) недаразьві́ты, бесталко́вы

2) дурны́

3) кво́лы, слабы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

säumig

a

1) мару́длівы, ляні́вы; бесталко́вы

2) які́ заўсёды по́зніцца (пра чалавека)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

láppig

a разм.

1) парва́ны, абарва́ны

2) сла́бы, кво́лы

3) нядба́лы; дурны́, бесталко́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)