аўтано́мны

1. autonóm;

аўтано́мная рэспу́бліка autonóme Republík;

2. тэх. autonóm, únabhängig, sélbst-, Sélbst-, mit Éigenantrieb;

аўтано́мнае кірава́нне Sélbstlenkung f -, Sélbststeuerung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

autonomic

[,ɔtəˈnɑ:mɪk]

adj.

аўтано́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

autonomous

[ɔˈtɑ:nəməs]

adj.

1) аўтано́мны, самаўра́давы, самакірава́льны

2) самасто́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

autonóm

a аўтано́мны, незале́жны

~es Gebíet — аўтано́мная во́бласць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sélbstständig, sélbständig

a

1) самасто́йны, незале́жны

2) асо́бны (ад часткі), аўтано́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)