Verbum

enchant

v.t.

1) чарава́ць, вядзьма́рыць

2) ачаро́ўваць, зачаро́ўваць; захапля́ць

witch

n.

1) ве́дзьма, чараўні́ца f.

2) стара́я зла́я жанчы́на

3) informal надзвыча́йна прыго́жая дзяўчы́на або́ жанчы́на

v.t.

1) чарава́ць, зачаро́ўваць

2) ачаро́ўваць

glamor

n.

1) прыва́бны, спаку́сьлівы чар; тае́мная захапля́льнасьць

2) ча́ры pl. only

v.t.

1) зачаро́ўваць, заваро́жваць; ачаро́ўваць; палані́ць; прыва́бліваць

2) кі́даць ча́ры, зачаро́ўваць

allure

v.t.

1) на́дзіць, ва́біць, спакуша́ць

The circus so allured him that he wished to join it — Цырк так яго́ на́дзіў, што ён хаце́ў далучы́цца да яго́

2) захапля́ць, прыця́гваць, ачаро́ўваць

v.i.

быць чаро́ўным, пана́дным

n.

пана́днасьць, прына́днасьць, спаку́са f.