аспрэ́чваць stréitig máchen, ábsprechen* vt, ánfechten vt; bestréiten* vt (думку); ábstreiten* vt (права)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

refute

[rɪˈfju:t]

v.t.

аспрэ́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

widerlégen

vt абвярга́ць, аспрэ́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

disprove

[dɪsˈpru:v]

v.t.

аспрэ́чваць, дака́зваць памылко́васьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebut

[rɪˈbʌt]

v.t.

аспрэ́чваць, адкіда́ць, абвярга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impugn

[ɪmˈpju:n]

v.t.

аспрэ́чваць; ста́віць пад сумне́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

call in(to) question

ста́віць пад сумне́ў, аспрэ́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábrede

f -, -n пагадне́нне, угаво́р

etw. in ~ stéllen — аспрэ́чваць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

challenge

[ˈtʃælɪndʒ]

1.

v.

1) выкліка́ць (на спабо́рніцтва, дуэ́ль)

2) аклі́кнуць, затрыма́ць (каб папыта́ць про́пуск)

3) аспрэ́чваць; паддава́ць сумне́ву

4) Law аспрэ́чваць прыся́жных

2.

n.

1) вы́клік -у m. (на спабо́рніцтва, дуэ́ль)

2) во́клік вартаво́га “хто ідзе́?”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábsprechen

* vt

1) адмаўля́ць, аспрэ́чваць

2) (mit j-m) дамо́віцца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)