Verbum

анлайнавы слоўнік

аспрэ́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. аспрэчыць.

2. што. Імкнуцца дасягнуць чаго-н. шляхам спаборніцтва.

А. першае месца па футболе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аспрэ́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аспрэ́чваць несов.

1. оспа́ривать; см. аспрэ́чыць;

2. (добиваться чего-л.) оспа́ривать;

а. зва́нне чэмпіёна — оспа́ривать зва́ние чемпио́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аспрэ́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да аспрэчыць.

2. што. Імкнуцца дасягнуць чаго‑н. спаборніцтвам. Аспрэчваць першае месца на спаборніцтвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспрэ́чваць stréitig máchen, ábsprechen* vt, ánfechten vt; bestréiten* vt (думку); ábstreiten* vt (права)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аспрэ́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Аб’явіць спрэчным, выказаць сваю нязгоду з чым-н.; даказаць беспадстаўнасць чаго-н.

А. выказванне дакладчыка.

|| незак. аспрэ́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пава́жыцца², -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Пасмець, асмеліцца.

П. аспрэчваць думкі лектара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аспрэ́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да аспрэчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспрэ́чвацца несов., страд. оспа́риваться; см. аспрэ́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аспрэ́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аспрэчваць — аспрэчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)