Verbum

асла́біць

1. (пазбавіць сілы) schwächen vt, entkräften vt; erschöpfen vt;

2. (дысцыпліну, увагу і г. д.) ábschwächen vt, míldern vt, vermíndern vt;

3. (паменшыць сілу чаго-н.) schwächen vt, herábsetzen vt; náchlassen* vt (спружыну)

аслабля́ць гл. аслабіць

папусці́ць (аслабіць) lóckern vt

пасла́біць

1. (аслабіць, апусціць) schwächen vt, lóckern vt;

2. перан. (знізіць, аслабіць сілу) míndern vt, verríngern vt, náchlassen* vt

надлама́ць

1. ánbrechen* vt, (éin)knícken vt;

2. перан. (аслабіць) bréchen* vt, knícken vt, erschüttern vt

прытупі́ць

1. (нож і г. д.) stumpf máchen; ábstumpfen vt;

2. перан. ábstumpfen vt; schwächen vt (аслабіць)

супако́іць, супако́йваць

1. (утаймаваць) berúhigen vt, besänftigen vt, beschwíchtigen vt;

2. (разагнаць непакой) zur Ruhe bríngen*, berúhigen vt;

3. (аслабіць, суняць) stíllen vt, líndern vt, míldern vt

сціша́ць, сці́шыць, сці́шваць

1. (зрабіць больш павольным) verlángsamen vt, verzögern vt, áufhalten* vt;

2. (супакоіць) berúhigen vt, beschwíchtigen vt, zur Rúhe bríngen*; besänftigen vt (супакоіць);

3. (аслабіць) berúhigen vt; stíllen vt, líndern vt, míldern vt (боль і г. д.)