Verbum

hínstellen

1.

vt

1) паста́віць (туды)

2) паказа́ць, асвятлі́ць (факт)

2.

(sich)

1) станаві́цца; размяшча́цца, ата́барыцца

2) (als A) прыкі́двацца (кім-н.), выдава́ць сябе́ (за каго-н.)

Licht

n

1) -(e)s святло́, асвятле́нне

~ máchen — разм. запалі́ць святло́

◊ das ~ der Welt erblícken — уба́чыць свет, нарадзі́цца

2) -(e)s перан. святло́, асвятле́нне

~ auf etw. (A) wérfen* — уне́сці я́снасць у што-н.

ans ~ bríngen* — выкрыва́ць, выяўля́ць

ans ~ kómmen* — выяўля́цца

j-n hínters ~ führen — ашука́ць каго́-н.

mir geht ein ~ auf — да мяне́ дайшло́, тут я разуме́ю

etw. ins réchte ~ stéllen [sétzen] — пра́вільна асвятлі́ць што-н.

3) pl -er агні́, аге́ньчыкі

die ~er der Gróßstadt — агні́ вялі́кага го́рада

4) -(e)s, -er i -e све́чка

5) -(e)s, -er свяці́ла, све́тач, ро́зум

sein ~ léuchten lássen* — блі́снуць [вы́значыцца] сваі́м ро́зумам