арыштава́ць

1. verhaften vt, inhaftíeren vt, féstnehmen* аддз. vt, in Haft néhmen*; díngfest máchen (разм.);

2. (маёмасць) beschlágnahmen неаддз. vt, mit Beschlág belégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inhaftíeren

vt арыштава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nab

[næb]

v. (-bb-) Sl.

1) злаві́ць

2) ца́пнуць, хапану́ць; арыштава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lay hands on

а) захапі́ць, забра́ць

б) арыштава́ць

в) напа́сьці на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arretíeren

vt

1) арыштава́ць, затрыма́ць

2) блакі́раваць, фіксава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pull in

а) затрыма́ць; праве́рыць

б) informal арыштава́ць

в) прыбы́ць

He pulled in this morning — Ён прыбы́ў сёньня зра́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cop

I [kɑ:p]

n., informal

паліцыя́нт -а, мент мянта́ m.

II [kɑ:p]

v.t., Sl.

1) кра́сьці

2) лаві́ць, хапа́ць; хапану́ць, ца́пнуць (арыштава́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verháftung

f -, -en а́рышт, затрыма́нне

zur ~ schréiten* — прыбе́гчы да а́рышту (падазроных асоб)

éine ~ vórnehmen* — арыштава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

затрыма́ць

1. áufhalten* vt; zurückhalten* vt (спыніць);

2. (адкласці на нейкі тэрмін) verschíeben* vt, hináusschieben* vt, verzögern vt;

3. (арыштаваць) féstnehmen vt, verháften vt; fésthalten* vt (на некаторы час)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Haft

f - а́рышт

in ~ néhmen* — арыштава́ць

aus der ~ entlássen* — вы́зваліць з-пад а́рышту

sich in ~ befínden* — быць [сядзе́ць] пад а́рыштам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)