апрану́цца

1. sich ánziehen*; sich ánkleiden, sich bekléiden (высок.) апрану́цца ў што-н. etw. ánziehen* vt, sich in etw. (A) kléiden (высок.)

2. (акрыцца) sich zúdecken;

дрэ́вы апрану́ліся ў зялёныя ша́ты die Bäume beláubten sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bundle up

цёпла апрану́цца, аху́таць, заху́таць (напр. дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апрана́цца

1. гл. апрануцца;

2. (насіць вопратку) sich ánziehen, sich kléiden (высок.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wérfen

*

1.

vt

1) кі́даць

den Brief in den Kásten ~ — кі́нуць [апусці́ць] пі́сьмо ў скры́нку

die Tür ins Schloss ~ — зачыні́ць (з трэ́скам) дзве́ры

Blícke ~ — кі́даць по́зіркі

2) нараджа́ць (пра жывёлу)

3) накі́нуць

den Mántel über die Schúlter ~ — накі́нуць паліто́ на пле́чы

4) выкі́дваць

5)

mit dem Geld um sich (A) ~ — раскіда́цца граша́мі

2.

(sich) кі́дацца

(auf A) (на каго-н., што-н.)

sich zu Bóden ~ — кі́нуцца на зямэ́р

sich in die Kléider ~ — разм. ху́тка апрану́цца

2) (mit D) кі́дацца (чым-н.)

3) караба́ціцца, перако́швацца, дэфармава́цца

◊ sich in die Brust ~ — выхваля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)