апелява́ць

1. юрыд. appellíeren vi;

2. перан. sich wénden* (да каго-н. an A);

апелява́ць да чыйго-н. ро́зуму an j-s Verstánd [Vernúnft] appellíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

appellíeren

vi (an A, wegen G) апелява́ць (да каго-н. з якой-н. прычыны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

berúfen

*

1.

vt

1) закліка́ць; скліка́ць (сход і да т.п.)

2) запраша́ць, назнача́ць (на працу); (in A) выбіра́ць (у які-н. орган)

2.

(sich)

(auf A)

1) спасыла́цца (на каго-н., на што-н.)

2) звярта́цца, апелява́ць (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)