адхілі́ць, адхіля́ць

1. (адвесціўбок) ábschieben* vt; beiséite schíeben*;

2. перан. (адкінуць) zurückweisen* vt, áblenken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wave aside

адмахну́цца; адмахну́ць, адхілі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clear the way

разрадзі́ць атмасфэ́ру, адхілі́ць непаразуме́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адме́сці

1. wégfegen vt; beiséite kéhren;

2. (адхіліць) verwérfen* vt, ábtun* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brush off

а) счы́сьціць, згарну́ць

б) informal адхілі́ць, адкі́нуць як нява́жнае; абрэ́заць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

throw open

а) шыро́ка расхіну́ць, адчыні́ць на́сьцеж

б) адхіліць усе́ перашко́ды або́ абмежава́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неадхі́льны

1. (якога нельга адхіліць) nicht zu beséitigen, únüberwindlich;

2. (неадступны, пастаянны, пераканаўчы) únumstößlich, unwiderlégbar; bezáubernd, unwiderstéhlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obviate

[ˈɑ:bvieɪt]

v.

пазьбяга́ць, пазбаўля́цца, адхіля́ць, ухіля́цца

to obviate a difficulty — пазба́віцца ця́жкасьці

to obviate danger — адхілі́ць небясьпе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áblehnen

vt

1) адмаўля́цца (ад чаго-н.); адхіля́ць (што-н.)

éinen Áuftrag ~ — адхілі́ць зака́з

2) юрыд. адво́дзіць (абвінавачванне, суддзю, сведак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адве́сці

1. (даставіць каго-н куды-н.) bríngen* vt;

2. перан. (адхіліць) áblehnen vt, zurückweisen* vt;

3. (выдзеліць для якой-н мэты) zúweisen* vt, ánweisen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)