apostate
n.
адсту́пнік -а m., адсту́пніца f.; адшчапе́нец -ца m., адшчапе́нка f.
adj.
адсту́пніцкі, адшчапе́нскі, няве́рны сваёй па́ртыі, рэлі́гіі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)