адсту́пнік м Ábtrünnige (sub) m -n, -n; Ábweichler m -s -; Renegát m -en, -en (высок)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Renegát

m -en, -en адсту́пнік, рэнега́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

secessionist

[siiˈseʃənɪst]

n.

адсту́пнік, раско́льнік -а m., адсту́пніца, раско́льніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

apostate

[əˈpɑ:steɪt]

1.

n.

адсту́пнік -а m., адсту́пніца f.; адшчапе́нец -ца m., адшчапе́нка f.

2.

adj.

адсту́пніцкі, адшчапе́нскі, няве́рны сваёй па́ртыі, рэлі́гіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

renegade

[ˈrenɪgeɪd]

1.

n.

1) рэнэга́т -а m.; пярэ́хрыст -а m.; здра́днік, адсту́пнік -а, адрачэ́нец -ца m.

2) выгна́нец -ца, уцяка́ч уцекача́ m.

2.

adj.

рэнэга́цкі, адрачэ́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)