адпраўля́цца гл. адправіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

himbegeben

* (sich) аддз. адпраўля́цца дамо́ў [на радзі́му]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́шукі мн. Sche f -, Schen n -s, Nchforschung f -, -en (расследаванне);

у по́шуках auf der Sche (чаго-н. nach D);

адпраўля́цца на по́шукі auf die Sche ghen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bgehen

* vi (s)

1) адыхо́дзіць, сыхо́дзіць, адпраўля́цца

2) аддзяля́цца

3) злу́звацца (аб фарбе)

4) выхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Himfahrt

f - пае́здка дамо́ў, вярта́нне, даро́га наза́д

die ~ ntreten*адпраўля́цца на радзі́му, выпраўля́цца (у даро́гу) дадо́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lsfahren

* аддз. vi (s)

1) ад’язджа́ць, адпраўля́цца

fahr los! — пайшо́ў!, едзь!

2) разм. налята́ць

3) накі́двацца (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verfügen

1.

vt пастанаўля́ць, прадпі́сваць; юрыд. раша́ць

er verfügte, dass… — ён распарадзі́ўся, каб…

2.

vi (über A) мець у сваі́м распараджэ́нні (што-н.)

3.

(sich) накіро́ўвацца, адпраўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lsziehen

* аддз.

1.

vt расця́гваць, выця́гваць

2.

vi (s)

1) бе́гчы, уцяка́ць

2) адпраўля́цца (куды-н.)

3) (über, gegen A) накі́нуцца, напа́сці, навалі́цца (на каго-н.); ла́яць, га́ньбіць, знеслаўля́ць (каго-н., за вочы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fld

n -(e)s, -er

1) по́ле, ралля́

ein bestlltes ~ — апрацава́нае [уро́бленае] по́ле

brchliegendes ~ — по́ле пад папа́рам

2) по́ле бі́твы

ins ~ zehen* [rücken] — выступа́ць у пахо́д; адпраўля́цца на вайну́

das ~ gewnnen* — перамагчы́, вы́йсці перамо́жцам

das ~ räumen — здаць свае́ пазі́цыі, адступі́ць

3) по́ле дзе́йнасці, галіна́ (ведаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

See

I

f -, S¦en мо́ра

zur ~ — на мо́ры; мо́рам

auf ffener [hher] ~ — у адкры́тым мо́ры

an der ~ — на бе́разе мо́ра

in ~ ghen* [stchen*] — выхо́дзіць у мо́ра, адпраўля́цца ў марско́е пла́ванне

die fule ~ — штыль, бязве́трые

ine schwre ~ — бурлі́вае [бу́рнае] мо́ра

schwre [grbe] ~ ging über das Schiff — веліза́рная хва́ля набе́гла на карабе́ль

II

m -s i S¦es, S¦en во́зера

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)