адмяжо́ўваць гл. адмежаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

begrénzen

vt абмяжо́ўваць, адмяжо́ўваць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dissociate

[dɪˈsoʊʃieɪt]

v.t.

адмяжо́ўваць, разлуча́ць, аддзяля́ць

dissociate oneself (from) — адмежава́цца (ад)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hedge

[hedʒ]

1.

n.

1) жывапло́т -у m.

2) бар’е́р, заста́ва або́ мяжа́

3) сро́дак ахо́вы або́ абаро́ны (ад чаго́-н.), забясьпе́чаньне n.

2.

v.t.

1) абса́джваць жывапло́там

2) абво́дзіць або́ адмяжо́ўваць што жывапло́там

3) ухіля́цца ад про́стага адка́зу

4) хава́цца, ухіля́цца ад пра́цы ці адка́знасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)