vernéinend

a адмо́ўны

ein ~es Wort — адмо́ва; грам. адмо́ўнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ir-

prefix фо́рма адмо́ўнае прыста́ўкі in- ( = not) перад r, як у irregular

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перараджэ́нне н.

1. біял. Entártung f -, Áusartung f -;

2. перан. Entártung f - (адмоўнае); (géistige) Wíedergeburt f - (станоўчае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

il-

pref.

1) фо́рма адмо́ўнае прыста́ўкі in- перад “l”, як у:

illegal — нелега́льны

illegible — нечытэ́льны

2) фо́рма прыста́ўкі in- перад “l”, як у:

illuminate — асьвятля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

im-

pref.

1) фо́рма адмо́ўнае прыста́ўкі in- пе́рад b, m, p як у:

imbalance, immoral, impatient

2) фо́рма прыста́ўкі in- пе́рад b, m, p як у:

imbibe, immure, impart

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

un-

[ʌn-]

prefix.

1) надае́ прыме́тнікам, прысло́ўям адмо́ўнае значаньне не- (ня-), без- (бяз-)

happy — шчасьлі́вы

unhappy — нешчасьлі́вы

equal — ро́ўны

unequal — няро́ўны

2) дзеясло́вам надае́ супрацьле́глае, адваро́тнае зна́чаньне

to lock — замыка́ць

to unlock — адмыка́ць

to tie — завя́зваць

to untie — разьвя́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

унуша́ць

1. éinflößen vt, éinschärfen vt;

унуша́ць страх каму-н. j-m Furcht éinflößen;

унуша́ць трыво́гу Ánlaß zur Besórgnis gében*;

унуша́ць пава́гу Respékt éinflößen;

2. (думкі, перакананні) éingeben*vt, suggeríergn vt (падказаць); éinschärfen vt, éinblasen* vt (што-н. адмоўнае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

miss=

I

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на адмаўленне або надае дзеяслову адмоўнае значэнне: mísstrauen не давяра́ць

II

прыстаўка прыметнікаў і назоўнікаў, якая выражае адмаўленне або недастатковасць, недасканаласць, няправільнасць чаго-н.: Míssernte неўраджа́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

са́льда н. бухг., эк. Sáldo m -s, -den або -s; Sáldobetrag m -(e)s, -träge; Réchnungsabschluss m -es, -schlüsse;

адмо́ўнае са́льда Hábensaldo m, Kredítsaldo m, Passívsaldo m;

акты́ўнае са́льда, стано́ўчае са́льда Aktívsaldo m, Sóllsaldo m;

са́льда гандлёвага бала́нсу Hándelsbilanzsaldo m;

выво́дзіць са́льда Réchnung áusgleichen*, Sáldo zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)