адме́нны außerórdentlich (надзвычайны); éigenartig, originéll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

distinctive

[dɪˈstɪŋktɪv]

adj.

адме́нны, адро́зны, сво́еасаблі́вы, спэцыя́льны; асо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

individualize

[,ɪndɪˈvɪdʒuəlaɪz]

v.t.

1) рабі́ць індывідуа́льным, надава́ць адме́нны, своеасаблі́вы хара́ктар

2) дакла́дна, дэталёва вызнача́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)