адмаўля́ць

1. (у існаванні чаго-н.) ábsagen vt, ábweisen* vt;

2. (адхіляць) nein [Nein] sagen, áblehnend [ábschlägig] (be)ántworten;

адмаўля́ць у даве́ры каму-н. j-m das Vertráuen entzíehen* [verwéigern]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

abnegate

[ˈæbnɪ,geɪt]

v.t.

адмаўля́ць сабе́; адмаўля́цца, вырака́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wégleugnen

vt адмаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

negíeren

vt адмаўля́ць, адхіля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábleugnen

vt адмаўля́ць; адрака́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábsagen

vt адмаўля́ць; адмяня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deny

[dɪˈnaɪ]

v.t. -nied, -nying

1) пярэ́чыць

2) адмаўля́ць

to deny someone the favor — адмо́віць каму́-н. у паслу́зе

3) адмаўля́цца; адпіра́цца; адрака́цца

to deny oneself something — адмаўля́ць сабе́ ў чым-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vernéinen

vt адмаўля́ць

éine Fráge ~ — адмо́ўна адказа́ць на пыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áberkennen

* vt юрыд.

1) адмаўля́ць, не прызнава́ць

2) пазбаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

contravene

[,kɑ:ntrəˈvi:n]

v.t.

1) супярэ́чыць, ісьці́ ў разрэ́з

2) адмаўля́ць, не згаджа́цца

3) паруша́ць (зако́н, умо́ву); дзе́яць насу́перак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)