адлічэ́нне н.

1. (вылік) Ábzug m -(e)s, -züge, Ábführung f -, -en;

амартызацы́йнае адлічэ́нне эк. Ábschreibung f -, -en;

адлічэ́нне ад прыбы́тку камерц. Gewínnabgabe f -, -n;

2. (вызваленне) Áusschluss m -es, -schlüsse; Exmatrikulatión f -, -en (з ВНУ); Entlássung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gewínnabgabe

f -, -n адлічэ́нне ад прыбы́тку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúweisung

f -, -en

1) накірава́нне, прызначэ́нне (на работу)

2) размеркава́нне

3) адлічэ́нне (у фоны́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúwendung

f -, -en

1) дапамо́га (грашовая)

~en máchen — рабі́ць (дабрачы́нныя) узно́сы [ахвярава́нні]

2) асігнава́нне, адлічэ́нне, паздка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábrechnung

f -, -en

1) адлічэ́нне

2) разлі́к; падрахо́ўванне, падраху́нак

mit j-m ~ hálten* — зве́сці з кім-н. раху́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)