адлічэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. адлічыць.

2. Адлічаная сума.

А. ў фонд міру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлічэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адлічэ́нне адлічэ́нні
Р. адлічэ́ння адлічэ́нняў
Д. адлічэ́нню адлічэ́нням
В. адлічэ́нне адлічэ́нні
Т. адлічэ́ннем адлічэ́ннямі
М. адлічэ́нні адлічэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлічэ́нне ср.

1. отчисле́ние, вы́чет м.; см. адлічы́ць 2;

2. (отчисленная сумма) отчисле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлічыць.

2. звычайна мн. (адлічэ́нні, ‑яў). Адлічаная сума. Адлічэнні ад абароту. Адлічэнні ў непадзельны фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлічэ́нне н.

1. (вылік) bzug m -(e)s, -züge, bführung f -, -en;

амартызацы́йнае адлічэ́нне эк. bschreibung f -, -en;

адлічэ́нне ад прыбы́тку камерц. Gewnnabgabe f -, -n;

2. (вызваленне) usschluss m -es, -schlüsse; Exmatrikulatin f -, -en (з ВНУ); Entlssung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Та́ра1 ’ўпакоўка тавару’, ’вага ўпакоўкі’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.). З ням. Tára ’тара; упакоўка; вага ўпаковачнага матэрыялу’, якое з італ. tara ’тара; зніжка, вылік, адлічэнне’ < араб. ṭarḥ ’зніжка, вылік, адлічэнне’ < ṭáraḥa ’ён адсунуў, адклаў’ (Фасмер, 4, 20; ЕСУМ, 5, 517; Чарных, 2, 228; Голуб-Ліер, 477).

Та́ра2 ’плыток для пераезду’ (ТС). Гл. тар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отчисле́ние

1. адлічэ́нне, -ння ср.;

2. (увольнение) звальне́нне, -ння ср.; (исключение) выключэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gewnnabgabe

f -, -n адлічэ́нне ад прыбы́тку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odpisanie

н.

1. адказ (на пісьмо);

2. адлічэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

potrącenie

н.

1. дотык; штуршок;

2. перан. згадка пра што; закрананне;

3. адлічэнне; вылічэнне; вылік; утрыманне;

potrącenie podatku — адлічэнне з падатку;

z ~m — за вылікам чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)