disunite
1) разлуча́ць, разьдзяля́ць, разьядно́ўваць
2) выкліка́ць разла́д, нязго́ду
2.разьдзяля́цца, разьядно́ўвацца,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
disunite
1) разлуча́ць, разьдзяля́ць, разьядно́ўваць
2) выкліка́ць разла́д, нязго́ду
2.разьдзяля́цца, разьядно́ўвацца,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ábspalten
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
separate
1.1) аддзяля́ць
2) адбіра́ць, аддзяля́ць
1) разыхо́дзіцца (у ро́зныя бакі́)
2) разыхо́дзіцца, разлуча́цца (пра му́жа з жо́нкай)
3)
асо́бны, паасо́бны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)