Verbum

анлайнавы слоўнік

адлуча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адлуча́цца несов.

1. отбива́ться, отделя́ться;

2. отлуча́ться;

1, 2 см. адлучы́цца;

3. страд. отделя́ться, отлуча́ться; см. адлуча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адлучыцца.

2. Зал. За адлучаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлучы́цца, -лучу́ся, -лу́чышся, -лу́чыцца; зак.

1. Пакінуць якое-н. месца на нейкі час; часова выйсці.

А. на мінутку з дому.

2. Аддзяліцца, адысці ад каго-, чаго-н.

А. ад калоны людзей.

|| незак. адлуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. адлу́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Самавольная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отлуча́ться возвр., страд. адлуча́цца, адлу́чвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отъединя́ться возвр., страд. аддзяля́цца, аддзе́львацца, адлуча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлу́чвацца несов., возвр., страд., см. адлуча́цца ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпада́ть несов.

1. адпада́ць;

2. перен. адлуча́цца, аддзяля́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлучы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

odłączać się

незак. аддзяляцца, адлучацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)