адло́мваць, адло́мліваць гл. адламаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lsbrechen

* аддз.

1.

vt адло́мваць, адко́лваць, разло́мваць

2.

vi (s) пачына́цца, узніма́цца (пра буру, сварку і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bbrechen

*

1.

vt

1) адло́мваць

2) зно́сіць

3) перарва́ць, спыні́ць

2.

vi (s)

1) адлама́цца

2) спыня́цца, абрыва́цца, канча́цца

das Gespräch brach kurz ab — размо́ва адра́зу перапыні́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ab=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) аддаленне: breisen ад’язджа́ць

2) аддзяленне часткі ад цэлага: bbrechen* адло́мваць

3) на адказ, адмову дзеяння: blehnen адхіля́ць

4) на рух зверху ўніз: bspringen* саско́чыць

5) на змяншэнне, спад: bnehmen* памянша́цца, худзе́ць

6) на заканчэнне дзеяння: bblühen адцвіта́ць

7) на зношванне, пашкоджанне: btragen* зна́шваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)