Verbum

úmklappen

vt адкі́дваць (сядзенне)

wégziehen

*

1.

vt адця́гваць (фіранку); адкі́дваць (вуаль)

2.

vi (s)

1) ад’язджа́ць

2) адлята́ць (пра птушак)

schlénkern

vt, vi

1) адкі́дваць, скіда́ць (туфель з нагі і г.д.)

2) разма́хваць (рукамі), матля́ць (нагамі)

wégwerfen

*

1.

vt выкі́дваць, адкі́дваць

das Lében ~ — ско́нчыць жыццё самагу́бствам; марнава́ць жыццё

2.

(sich) уніжа́цца, прыніжа́ць сваю го́днасць

kláppen

I

vi

1) ля́паць, сту́каць

2) vimp ла́дзіцца, ісці́ на лад

es klappt — усё ідзе́ на лад

II

vt

in die Höhe ~ — адкрыва́ць, падыма́ць, адкі́дваць (накрыўку, каўнер і г.д.)

◊ der Dieb wúrde gekláppt — зло́дзея схапі́лі