Verbum

адкармі́ць mästen vt, áuffüttern vt; stópfen vt (птушку)

адко́рмліваць гл. адкарміць

адпа́свіць гл. адкарміць

абгла́джваць, абгла́дзіць

1. (рабіць паверхню роўнай, гладкай) die Óberfläche glatt [ében] máchen;

2. разм. (адкарміць) mästen vt, áuffüttern vt

выгла́джваць, вы́гладзіць

1. (рабіць гладкім) glätten vt;

2. (прасаваць) plätten vt, bügeln vt;

3. (адкарміць) mästen vt, áuffüttern vt

адпаі́ць

1. (адкарміць малаком) tränken vt;

2. (вылечыць якім-н пітвом) áuskurieren vt; j-s Kräfte wiederhérstellen; wíeder áufpäppeln (разм.)

адгадава́ць

1. (адкарміць) mästen vt, áuffüttern vt;

2. (даць магчымасць адрасці) wáchsen lássen*;

адгадава́ць бараду́ sich (D) éinen Bart stéhen lássen* [wáchsen lássen*]

упа́свіць

1. (змагчы пасвіць) wéiden [hüten] können*;

пасту́х не ўпа́свіць каро́ў адзі́н der Hirt kann die Kühe nicht alléin hüten;

2. (адкарміць на падножным корме) mästen vt, áuffüttern vt