адгавары́цца (ухіліцца ад прапановы) Áusflüchte máchen; vórtäuschen vt, vórschützen vt;

ён адгавары́ўся хваро́бай er täuschte die Kránkheit vor

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

увільну́ць разм. (ад чаго-н.) áusweichen* vi (s) (D); entschlüpfen vi (s) (D); sich heráusreden (адгаварыцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адхрысці́цца, адхры́шчвацца разм. (адчапіцца ад каго-н., чаго-н., адгаварыцца) sich lóssagen (von D) (ад сказанага г. д); lószukommen súchen, sich sträuben, sich stémmen (gegen A) (ад чаго-н нежаданага)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áusreden

1.

vt

1) вы́казаць да канца́

2) (j-m) адгаво́рваць (ад чаго-н. каго-н.)

3) апраўда́ць (каго-н.)

2.

vi зака́нчваць гавары́ць, дагавары́цца да канца́

3.

(sich)

1) вы́казацца

2) адгавары́цца, апраўда́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)