адвыка́ць, адвы́кнуць

1. (адвучыцца ад чаго-н.) sich (D) etw. bgewöhnen;

2. (забыць каго-н., што-н.) sich entwöhnen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bgewöhnen

1.

vt адву́чваць

2.

(sich)

(D) etw. — адву́чваць сябе́ ад чаго́-н.; адвыка́ць

ein Kind ~ — адву́чваць дзіця́ ад грудзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entwöhnen

1.

vt (G, von D) адву́чваць (ад чаго-н.)

ein Kind ~ — адніма́ць дзіця́ ад грудзе́й

2.

(sich)

(G, von D) адвыка́ць (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)