адвыка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адвыка́ю адвыка́ем
2-я ас. адвыка́еш адвыка́еце
3-я ас. адвыка́е адвыка́юць
Прошлы час
м. адвыка́ў адвыка́лі
ж. адвыка́ла
н. адвыка́ла
Загадны лад
2-я ас. адвыка́й адвыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адвыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвыка́ць несов. отвыка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвыка́ць, адвы́кнуць

1. (адвучыцца ад чаго-н.) sich (D) etw. ábgewöhnen;

2. (забыць каго-н., што-н.) sich entwöhnen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адвы́кнуць, -ну, -неш, -не; -вы́к, -кла; -ні; зак.

1. ад чаго і з інф. Пазбавіцца ад якой-н. прывычкі.

А. ад курэння.

2. ад каго-чаго. Перастаўшы бываць дзе-н. ці бачыцца з кім-н., стаць каму-н. далёкім, чужым.

А. ад старых сяброў.

|| незак. адвыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адвыка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвыка́ть несов. адвыка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odwykać

незак. адвыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oduczać się

незак. адвыкаць, адвучвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odzwyczajać się

[od-zwyczajać się] адвыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ábgewöhnen

1.

vt адву́чваць

2.

(sich)

(D) etw. — адву́чваць сябе́ ад чаго́-н.; адвыка́ць

ein Kind ~ — адву́чваць дзіця́ ад грудзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)