адвучы́цца

1. (ад чаго-н.) verlrnen vt (наўмысна), sich (D) etw. bgewöhnen (наўмысна); bkommen* vi (s) (von D);

адвучы́цца ад дурно́й звы́чкі ine schlchte Gewhnheit blegen;

2. (закончыць навучанне) uslernen vi, frtig studeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адвыка́ць, адвы́кнуць

1. (адвучыцца ад чаго-н.) sich (D) etw. bgewöhnen;

2. (забыць каго-н., што-н.) sich entwöhnen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)