Verbum

witness

[ˈwɪtnəs]

1.

n.

1) сьве́дка -і m. & f.

2) сьве́дчаньне n., до́вад, до́каз -у m.

The man’s fingerprints bore witness to his guilt — Адбі́ткі па́льцаў бы́лі до́казам віны́ чалаве́ка

2.

v.t.

1) быць сьве́дкам

He witnessed the accident — Ён быў сьве́дкам няшча́снага вы́падку

2) сьве́дчыць

print

[prɪnt]

1.

v.t.

1) рабі́ць адбі́ткі, адбіва́ць на папе́ры (узо́ры, сло́вы)

2) друкава́ць; выдава́ць дру́кам кні́гі, газэ́ты

3) набіва́ць (матэ́рыю, шпале́ры)

4) піса́ць друкава́нымі лі́тарамі

5) захо́ўваць (-ца) (у па́мяці)

6) Phot. адбіва́ць (зды́мкі)

2.

n.

1) шрыфт -у m.

clear print — выра́зны друк (шрыфт)

2) друкава́ныя выда́ньні, друк -у m.

3) адбі́так -ку, сьлед -у m.

4) зды́мак, зро́блены з нэгаты́ву

5) узо́рыстая ткані́на

summer prints — ле́тнія ўзо́рыстыя матар’я́лы

•

- in print

- out of print