аванпо́ст м. вайск. Vórposten m -s, -, vórgeschobene Stéllung, vórgeschobener Pósten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

outpost

[ˈaʊtpoʊst]

n.

1) перадава́я ахо́ўная ва́рта (у во́йску), аванпо́ст -у m.

2) аванга́рд -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)