абяца́ць verspréchen* vt; gelóben vt (урачыста)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зы́чыць
1. wünschen vt;
2. (абяцаць, прадказваць) verspréchen* vt, verhéißen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
verhéißen
* vt высок. абяца́ць, прадка́зваць (поспех і г.д.); абяца́ць (выздараўленне і г.д.)
◊ das verhéißene Land — запаве́тная зямля́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
plight
I [plaɪt]
1.
v.
забавя́звацца абяца́ньнем, прысяга́ць, урачы́ста абяца́ць
to plight one’s troth —
а) абяца́ць ве́рнасьць
б) заруча́цца, сва́таць
2.
n.
забавяза́ньне n.
II [plaɪt]
n.
стан -у m., стано́вішча (звыча́йна благо́е або́ цяжко́е)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gelóben
vt урачы́ста абяца́ць, дава́ць абяца́нне
sich (D) etw. ~ — прысвяці́ць сябе́ чаму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verspréchen
*
1.
vt
1) абяца́ць
2) абяца́ць, прадка́зваць (пра барометр і г.д.)
er versprách sich viel davón — ён мно́га чака́ў ад гэ́тага
2.
(sich)
1) агавары́цца
2) (mit D) заручы́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
promise
[ˈprɑ:məs]
1.
n.
1) абяца́ньне n.
2) прадве́сьце n.; надзе́я f.
a young scholar who shows promise — малады́ вучо́ны, які́ падае́ надзе́і
2.
v.t.
1) абяца́ць
to promise help to a friend — абяца́ць ся́бру дапамо́гу
2) прадвяшча́ць, прадка́зваць
dark skies that promise snow — цёмнае не́ба прадвяшча́е сьнег
3.
v.i.
1) абяца́цца
2) дава́ць падста́вы для спадзява́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zúsichern
vt (j-m) запэўніваць (каго-н. у чым-н.), абяца́ць (што-н. каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúsagen
1.
vt абяца́ць; згаджа́цца, дава́ць зго́ду (на што-н.)
2.
vi падыхо́дзіць, падаба́цца, быць да гу́сту
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gólden
a залаты́
das ~e Zéitalter — залаты́ век
~e Bérge verspréchen* — абяца́ць залаты́я го́ры
éine ~e Medáille — [-'daljə] залаты́ меда́ль
die ~e Régel — матэм. трайно́е пра́віла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)