абніма́ць

1. umármen vt, in die Árme schliéßen*

2. (акружыць) umgében* vt; гл. тс. абдымаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

embrace

[imˈbreɪs]

1.

v.

1) абдыма́ць (-ца)

2) прыма́ць (рэлі́гію, наго́ду)

3) абніма́ць, ахапля́ць (во́кам), зьмяшча́ць

2.

n.

абды́мкі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)