абніма́ць гл. абняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абніма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абніма́ю абніма́ем
2-я ас. абніма́еш абніма́еце
3-я ас. абніма́е абніма́юць
Прошлы час
м. абніма́ў абніма́лі
ж. абніма́ла
н. абніма́ла
Загадны лад
2-я ас. абніма́й абніма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абніма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абніма́ць несов.

1. (заключать в объятия) обнима́ть;

2. перен. охва́тывать, обнима́ть; см. абня́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абніма́ць

1. umármen vt, in die Árme schliéßen*

2. (акружыць) umgében* vt; гл. тс. абдымаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абня́ць, абніму́, абні́меш, абні́ме і абдыму́, абды́меш, абды́ме; абня́ў, -няла́, -ло́; абнімі́ і абдымі́; абня́ты; зак., каго-што.

1. Ласкава абхапіць рукамі каго-, што-н. для выражэння сардэчных адносін.

Маці пяшчотна абняла сына.

2. Акінуць, ахапіць позіркам.

Не а. вачамі прасторы палёў.

3. перан. Акружыць з розных бакоў.

Маладыя рабіны абнялі сядзібу.

Пажар абняў сяло.

4. перан. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці).

Лясны спакой абняў душу лагодай.

◊

(Як) вокам (позіркам) абняць (разм.) — вельмі далёкі, як толькі можна ўбачыць.

|| незак. абніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абдыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдыма́ць несов., см. абніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абніма́нне ср. обнима́ние; см. абніма́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абнімаць — абняць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clasp​2 [klɑ:sp] v.

1. сціска́ць, заціска́ць; паціска́ць (рукі)

2. абдыма́ць, абніма́ць;

clasp in one’s arms абніма́ць

3. зашпі́льваць, зашпіля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)