абміна́ць, абміну́ць

1. (апярэдзіць) überhólen vt, überflǘgeln vt;

2. (прайсці, праехаць праз каго-н., што-н.) vorbéifahren* vi (s), vorbéigehen* vi (s) (an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

avoidable

[əˈvɔɪdəbəl]

adj.

пазьбяга́льны, які́ мо́жна пазьбе́гнуць, абміну́ць

Delays are avoidable — Адкла́даў мо́жна пазьбе́гнуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

circumvent

[,sɜ:rkəmˈvent]

v.

1) абыхо́дзіць, абміна́ць

to circumvent the town — абміну́ць го́рад

2) перахітры́ць; ашука́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

short-cut

[ˈʃɔrtkʌt]

1.

v.i. -cut, -cutting

ісьці́ нацянькі́, напрасткі́, наўпро́ст, напражкі́

2.

v.t.

абміна́ць, пайшо́ўшы нацянькі́

to short-cut a city — абмінуць го́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

swerve

[swɜ:rv]

1.

v.i.

рэ́зка абміна́ць

The car swerved to avoid a dog — Аўтамашы́на рэ́зка зьвярну́ла, каб абміну́ць саба́ку

2.

n.

адхіле́ньне ўбо́к, абміна́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)