Verbum

абмежава́ць

1. (звузіць сферу дзейнасці) beschränken vt;

2. (вызначыць граніцу, мяжу) begrénzen vt, éine Grénze zíehen*

зву́жваць, зву́зіць

1. verénge(r)n vt; éinengen vt; verjüngen vt (тэх.);

2. (абмежаваць) éinschränken vt; verríngern vt

скарача́цца

1. (пакарацца) sich verkürzen;

2. (паменшаць) sich verríngern, sich vermíndern;

скарача́цца ў тры разы́ sich auf das Dréifache zurückgehen*;

3. матэм. sich kürzen;

4. разм. (абмежаваць сябе) sich éinschränken

ушчамі́ць

1. (заціснуць, сціснуць) hinéinpressen vt, hinéinstopfen vt; klémmen vt, éinklemmen vt, quétschen vt (напр. пальцы);

2. (абмежаваць чые-н. магчымасці, правы і г. д.) schmälern vt, verlétzen vt;

ушчамі́ць чыё-н. самалю́бства j-s Éigenliebe verwúnden [verlétzen];

ушчамі́ць чые-н. інтарэ́сы j-s Interéssen schmälern

зве́сці

1. (зверху ўніз) herábführen vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinábführen vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

2. (адвесці на другое месца) ábführen vt; wégführen vt;

3. (дапамагчы сустрэцца) zusámmenführen vt;

4. (сабраць у адно месца) zusámmenführen vt, zusámmenbringen* vt;

5. (скласці ў адзінае цэлае) veréinigen vt; zusámmenfassen vt;

6. (знішчыць) áusmerzen vt; áusrotten vt; vertílgen vt;

7. (абмежаваць, скараціць) reduzíeren vt, beschränken vt; zurückführen vt (да чаго-н. auf A);

8. (збіць з правільнага жыццёвага шляху) verléiten vt, verführen vt, vom ríchtigen Weg ábbringen*;

зве́сці бро́вы die Bráuen zusámmenziehen*;

◊

зве́сці канцы́ з канца́мі разм. (finanziéll) (mit Müh und Not) über die Rúnden kómmen*;

зве́сці раху́нкі з кім-н. mit j-m ábrechnen;

зве́сці ў магі́лу [труну́, на той свет, у зямлю́] ins Grab [unter die Érde] bríngen*;

зве́сці на нішто́ [да нуля́] zuníchte máchen