аблічы́ць гл. аблічваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблі́чваць, аблічы́ць übervórteilen vt; préllen vt;

мяне́ аблічы́лі на два е́ўра ich bin um zwei Éuro gepréllt wórden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

work out

а) распрацава́ць (плян)

б) разьвяза́ць, вы́рашыць (зада́чу); аблічы́ць (кошт)

в) ужы́ць; вы́чарпаць (капа́льню)

г) практыкава́цца (фізы́чна), трэнірава́цца, займа́цца фізкульту́рай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

betrügen

* vt

1) падма́нваць, ашу́кваць

sich ~ lássen* — даць сябе́ падману́ць [ашука́ць]

2) (um A) пазба́віць ашука́нствам (каго-н. чаго-н.)

j-n um zehn Rúbel ~ — аблічы́ць каго́-н. на дзе́сяць рублёў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)